Göz tembelliği yani tıptaki adıyla ambliyopi, yanlış görme gelişimi nedeniyle etkilenen gözün merkezi kapasitelerinin azalması olarak tanımlanır. Yani göz küresi ve beynin görsel alanları arasındaki az gelişmiş sinirsel bağlantılar nedeniyle bir veya iki gözde zayıf görme anlamına gelmektedir. Kadınlarda ve erkeklerde veya farklı etnik kökenlerde ambliyopi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır.
Halk arasında göz tembelliği ile ilgili bazı yanlış kanılar mevcuttur. Bazıları bunun gözdeki yorgunluk hissine ya da günün sonuna doğru göz kapağının eğilmesine işaret ettiğini düşünmektedir. Kimisi bu terimin, gözlük veya kontakt lensler kullanılmadığında bir gözün görmede diğerine göre daha kötü olması anlamına geldiğine inanmaktadır, ancak uygun düzeltme ile her iki gözde aynı makul görme seviyesine ulaşabilir.
Bazı durumlarda, “göz tembelliği”, katarakt gibi bir tür patoloji nedeniyle bir gözdeki daha zayıf görüşü tanımlamak için kullanılmıştır.
Klinik olarak ambliyopi, merkezi görme keskinliğinde en az %80 monoküler veya binoküler azalma olarak tanımlanır. Yani görme keskinliğinin en az %80’ini geçmiyorsa o gözün bulanık olduğunu söyleriz. Görme keskinliği hemen hemen sıfırdan %80’e kadar değişebildiğinden, ambliyopi derinliğinin çeşitli dereceleri olduğunu söylememiz mümkün.
Ambliyopi, kökeni patolojik veya organik bir süreç olmadığında, gerçekleştiğinde işlevsel olarak kişide bir sıkıntı yaratmayabilir. Yani gözler sağlıklıdır, ancak beyin düzeyinde bir göz diğerinden daha fazla tercih edilir ve bu, normal binoküler görüşü imkansız hale getirir.
Sıklık sırasına göre, göz tembelliğinin nedenlerini şu şekilde sıralamak mümkündür:
Göz Tembelliği (Ambliyopi) Semptomları
Göz tembelliğine neyin sebep olduğuna bağlı olarak semptomlar şunlar olabilir:
Ambliyopiyi mümkün olduğunca erken tespit etmek çok önemlidir, ne kadar erken teşhis edilirse o kadar sığ olur ve geri dönüşü o kadar kolay olur. Bu nedenle doğumdan 9 yaşına kadar olan görsel gelişim döneminde çocuk hastaysa revizyonların periyodik olarak yapılması gerekir.
Ambliyopi, görme gelişiminin erken bir döneminde bir optometrist veya göz doktoru tarafından tam bir görsel muayene yapılarak teşhis edilir. Optometrist, göz tembelliğine yol açabilecek belirtileri tespit etme konusunda özel olarak yetkindir.
Tembel gözün mümkün olduğunca erken tedavi edilmesi hayati önem taşımaktadır, çünkü tedavi edilmedikçe beyin, ambliyopik gözü mümkün olduğunca etkisiz hale getirmeye yönelik duyusal uyarlamalar yapmaktan sorumlu olacak ve bu nedenle tedavi sonuçları daha az tatmin edici olacaktır.
Bu iki amaca ulaşmak için aşağıdaki seçenekler kullanılır.
Ambliyopi nedenini düzeltmek için;
Ambliyopi tedavisinin nihai amacı, zayıf göze daha iyi gelişme şansı vermektir. Durum doğuştan katarakt nedeniyle yoksunluğu içeriyorsa, derhal cerrahi olarak çıkarılması gerekir. Çoğu göz tembelliği vakasında, ilk tedavi yöntemi gözlük veya kontakt lenslerdir, çünkü araştırmalar şaşılık ambliyopisinde bile görmenin yalnızca optik düzeltmenin kullanılmasıyla iyileştirilebileceğini göstermiştir.
Göz tembelliğinin nedeni çözülse de birçok durumda işlevlerini tam olarak geri kazanmaz, bu nedenle aşağıdaki noktalarla sisteme müdahale etmek gerekir.
Hangi oklüzyon rejimlerinin uygulanacağı konusunda birkaç kriter vardır, ancak birkaç istisna dışında, bilimsel kanıtlara sahip en son çalışmalar, baskın gözün günde 3 saat oklüzyonunu, o sırada tembel gözle aktif tedavi yapılmasını önermektedir.
Tembel gözü tekrar sabitlenmeye zorlamak için baskın gözün optik veya farmakolojik yöntemlerle bulanıklaştırılmasından oluşur.
Oklüzyondan daha az güçlü bir yöntemdir ve ondan sonra veya daha sığ göz tembelliği durumlarında kullanılır, çünkü binoküler görme olmasa da kesinlikle monoküler görme de yoktur.
Monoküler görüşü eski haline getirmek için nöronal ve motor bağlantıları düzeltmeye çalışan bir dizi görsel egzersizden oluşur. Tedavinin son kısmında binoküler seviyede veya önceki aşamalarda normalde monoküler seviyede takviye olarak kullanılacaktır.
Doğumda, hem gözün görüntüleri algılayan kısmı olan retina hem de görüntülerin beyinde işlendiği oksipital korteks, düzensiz sinir devrelerine ve aşırı sinir hücrelerine sahiptir. Yeterli bir uyarana, yani net görüntülerin algılanmasına aracılık ederek, sinir bağlantıları kendilerini organize etmeyi başarır ve gereksiz hücreler ortadan kalkar. Bu süreç belli bir süre içerisinde gerçekleşmezse gerçekleşemez.
Bu fenomen, yaşamın ilk iki ayında, kritik aşama olarak adlandırılan dönemde çok yoğundur, ancak sonunda görsel olgunluğa ulaşılan ilk on yılın neredeyse tamamı boyunca devam eder. Bir göz, kritik aşamada görüntüleri algılayamazsa, körlüğe neden olan sorun çözülse bile onları yorumlayamaz. Bunun yerine, göz bu süre zarfında bir şey algılarsa, ambliyopi görsel olgunluğa erişmeden düzeltilebilir. Bu olgunluğa her birey farklı zamanlarda, ancak genellikle ilk on yılın bitiminden önce ulaşır.
Ambliyopi tedavisi çocuklarda yetişkinlerde olduğu gibi aynı protokolü izleyecektir, ancak çocuklarda görsel sistemin hala olgunlaşmamış olduğu, dolayısıyla olası duyusal adaptasyonların (silmeler, anormal duyusal yazışmalar, çift görme..) görme sistemlerinin yanlış olgunlaştığı ve süreci tersine çevirmek için gereken nöroplastisitenin daha karmaşık olduğu yetişkinlerden daha etkili bir şekilde tedavi edilebilirler.
Bununla birlikte, çocuk seviyelerine ulaşmasa da klinik olarak önemli gelişmeler elde eden yetişkinlerin olduğu belgelenmiştir. Ambliyopi tedavisinde vurgulanması gereken bir diğer nokta da, birçok durumda başarılı bir şekilde bitirememe nedeni olduğundan farklı protokol seçeneklerine uymanın önemidir.